De ananas. Deze vrucht zal ons de hele dag vergezellen. Vandaag is een echte regendag. De ochtend begint nog droog en we gaan op pad. Weliswaar voelen we ons 10 jaar ouder door de spierpijn van gisteren, maar we laten ons niet kennen. Op zoek naar de ananas plantage. Bij toeval is de ananas op dit eiland gekomen en inmiddels is het een belangrijk export product geworden. Ik moet zeggen dat ik voor vandaag niet precies wist hoe een ananas eigenlijk groeit. Nu op dit eiland groeien ze niet buiten maar in kassen. Tientallen kassen en duizenden ananassen. Leuk om eens te zien. We kopen er twee en ook een potje ananas jam.
Vervolgens gaan we een theeplantage bezoeken. In Indonesië wel eens gezien, maar toch weer leuk om te zien.
Vanaf dit punt begint het te regenen en wordt het maar af en toe droog. We besluiten daarom het westen van het eiland, waar we de afgelopen dagen zijn geweest, in zijn geheel langs de kust te gaan rijden. Verschillende dorpjes, jachthavens, een vissershaven en een strand bezocht. Door de regen en harde wind wel spectaculaire plaatjes kunnen schieten van de hoge golven. De hele dag door ruiken we de ananassen in de auto.
Onderweg lekker geluncht, want je kunt hier echt heerlijk eten. We proberen iedere keer iets nieuws, liefst wat we niet kennen en het is steeds weer een feestje. De mensen zijn super aardig en behulpzaam. Vandaag ook weer iemand die spontaan stopt als hij ziet dat we met de alarmlichten langs de kant staan (we moeten de kaart even bekijken waar we naar toe moeten) met de vraag of hij kan helpen. De dorpjes op zich vinden we saai en zonder sfeer. Geen echte centra en sfeervolle gebouwen of pleintjes. Geen mooie winkels of gezellige kroegen. Nee, we moeten het hier van de natuur, het eten en de ananassen hebben.
Omdat we de ananassen hebben, hadden we het idee om eens zelf te gaan koken en de ananassen als toetje te gebruiken. Als we rond half 7 nog onderweg zijn, geeft Monique aan dat de winkels waarschijnlijk dicht zijn, dus eten kopen wordt wat lastig. Even later het voorstel dat zij zal trakteren op eten. We zijn bijna bij het hotel dus voor de hand liggend is het, zegt ze, om weer langs de boulevard te gaan eten. Ik weet niet of jullie hem wel voelen aankomen maar ik niet. We zetten de auto bij het hotel en gaan op zoek naar een restaurant. Ze geeft aan dat het misschien wel leuk is om in het restaurant naast waar we eerst hebben gezeten te gaan eten. Om een lang verhaal kort te maken, even later zitten we in precies hetzelfde restaurant, je weet wel met die leuke ober, die nu ineens ook nog een lekker kontje heeft ! Ik weet niet hoe ze het heeft gedaan, maar het is haar gelukt.
We hebben wel weer heerlijk gegeten en thuis, zonder onze huisneger, toch nog de ananas als toetje opgegeten !
Aantal keer gelezen :435
