Azoren 7/10

De ochtend ziet er veelbelovend uit. Weinig wind en een voorzichtig zonnetje. We besluiten er weer op uit te trekken met een fikse wandeling langs de rotskust. Een prachtig gebied. Onderweg wel even spannend als er een pickup truck aan komt rijden met een grote hond die er achteraan rent. De hond hoort bij het baasje in de pickup denk ik, maar in het voorbijrijden springt het beest al blaffend op ooghoogte naar Monique. Gelukkig blijft het bij blaffen maar wel schrikken.
Het is inmiddels wel prachtig weer geworden. Onderweg nog even het lokale zondagse sportfestijn mee gemaakt. Het is een spel van twee tegen twee en de bedoeling is dat je een paaltje van de tegenstander met metalen schijven probeert om te gooien. De afstand is zo’n 50 meter. Het spel wordt alleen door mannen gespeeld zi te zien. Ze staan lekker met een biertje in hun hand te keuvelen als de spelers hun ding doen.
‘s-middags gaan we nog wat rondrijden. We rijden naar de top van de berg, zo’n 1100 meter. Het weer is ook weer omgeslagen en de regen is weer terug.
In een kroegje nog een biertje gedronken en een stukje van Guinereous tegen FC porto zitten kijken. Het zijn aardige mensen die Azorianen. Ze zijn echt, ze doen zich niet anders voor dan dat ze zijn. Dat is niet altijd positief want de ober van vanavond was niet echt blij met zijn werk, dat straalde hij uit en liet hij duidelijk merken. Niet erg op zich want ook hij leek aardig, hij was echt, hij maakte het niet mooier dan het is. Soms mis ik dat wel, dat sommige mensen niet meer echt durven zijn. Dat ze zich een rol aanmeten en vinden dat ze zich anders moeten gedragen dan dat ze eigenlijk zijn. Omdat er maar zeer weinig goede acteurs rondlopen, prik je makkelijk door die rol heen en wordt het vervelend. Het zou mooi zijn als we allemaal echt onszelf zouden kunnen blijven. Als de politieke leiders dat ook zouden doen, stond de wereld er heel wat beter voor …….

azoren18

azoren19

Aantal keer gelezen :404