Ik ben als voorzitter van het SGBF (Shell Gehaktstaaf Bevrijdingsfront) verwend als ik met de auto onderweg ben.
Iedere keer als ik zo’n rakker bevrijd uit zijn benarde positie is dat een culinair hoogtepunt. Je kent dat gevoel misschien wel zoals laatst bij mij:
Een dag die begint als alle andere dagen. Rustig opgestaan, klaar gemaakt voor een werkdag, en op pad naar een klant. Op de terugweg van die klant kreeg de dag een byzondere wending. Het was zo rond lunchtijd dat ik op de A1 reed en ik werd afgeleid door een zacht roepend geluid wat leek op hulpgeroep. Verbaasd om mij heen kijkend zocht ik naar de plek waar het geluid vandaan kwam, maar het kwam niet van binnen de auto. Het geluid werd luider naar mate ik verder reed. Ik besloot bij het eerstvolgende benzinestation te gaan uitstappen om te luisteren waar het geluid vandaan kwam. Nadat ik was uitgestapt hoorde ik een bijna smekende stem roepen en ik werd aangetrokken door het geluid in de richting van het benzinestation gebouw. Toen ik binnen ging werd het me duidelijk. Ik liep naar achteren om de hulpbehoevende stem te bevrijden. Ik wierp eur. 1,70 in de muur en bevrijdde de gehaktstaaf die daar hulpeloos lag te wachten op zijn redder ….
Dat is anders als je op de Duitse autobaan rijdt. Ik probeer altijd zo min mogelijk onderweg warm te eten omdat dat altijd tegenvalt. Vandaar dat ik vandaag heb besloten het eenvoudig te doen. Ook gezien de tijd, ik wilde niet te laat in München aankomen, heb ik me beperkt tot een broodje en wat drinken. Het ligt er in de Duitse benzine stations allemaal niet smakelijk bij, open vitrines, weinig keus en een aantal verdachte broodjes zoals een broodje koude schnitzel en koude frikadellen (platgeslagen gehaktballen). Ik gok op een broodje kaas met salami en een flesje fanta. Daar kan toch niet veel mee mis gaan toch ? Wel dus. Het brood smaakt naar ongebakken meel, de salami is taai en de kaas is smaakloos en veel te dik belegd. De fanta smaakt heel anders, wat bitter. Ik vecht mij een weg door dit culinaire slagveld en besluit een uurtje later met een kop koffie en een koek de schade nog enigszins goed te maken. Ook dat mislukt, de koffie is goed maar de koek is droog en smaakloos, terwijl ik de vulling verdenk dat deze door iemand al gegeten en daarna is teruggestopt…..
Wat hebben we het thuis toch goed…
De rakker
Aantal keer gelezen :554
