Een sportieve dag vandaag. We gaan de Imbros kloof bewandelen. Op Kreta zijn er veel kloven waarin je kunt lopen. In normale landen stroomt er water door dat soort kloven en noemen ze dit een rivier. Nee, op Kreta regent het nauwelijks dus in plaats van er water doorheen te sturen gaan ze er zelf maar doorheen lopen. Wij dan ook maar. De champions leage onder de kloven is de Samaria kloof, maar die gaan we (nog) niet doen. Wij gaan klein beginnen en zien hoe dat bevalt en dat is de Imbros kloof. Hij is 8 km lang en je loopt dus tussen hoge bergwanden door.
Aan de kloof ligt ook het dorpje Imbros wat is ontstaan toen mensen van het eiland Imbros bij Turkije in de buurt met een boot zijn gevlucht. Nadat ze aan wal kwamen zijn ze door de kloof gaan lopen. Aan het einde van deze kloof hebben ze zich gevestigd. Een interessant feitje toch ?
We zijn vandaag met de bus opgehaald die ons naar de kloof brengt. De gids, die bij de prijs is inbegrepen, doet haar best de reistijd vol te praten met meer van dit soort feitjes. Ze probeert reclame voor het eiland te maken, maar dat lukt niet altijd. “De zuidkust vindt ik zelf het mooiste” begint ze,”maar je moet jezelf wel bezighouden, want er is hier echt, maar dan ook echt helemaal niets te doen” …
Of deze: “het bezoeken van het fort kost € 1,50, dus dat is niet veel”, “er is alleen binnen eigenlijk niets te zien, ja wat kunstzaken zoals schilderijen, haakwerk en breiwerken en zo maar dat ziet er eigenlijk niet uit”, “nou ja er is een toren in het fort dus als je mooi uitzicht wilt hebben is € 1,50 misschien niet veel”.
Opvallend onderweg is dat de verkeersborden bijna allemaal vol met kogelgaten lijken te zitten. Niet af en toe een gat in een enkel bord, nee alle borden zitten vol met gaten. De gids doet haar naam eer aan en heeft het antwoord. Hier aan de zuidkust wonen alleen maar schapenherders. Uit de tijd van de Turkse bezetting ergens in het jaar 1800, droeg iedereen een wapen, minimaal een mes maar veelal zwaarder geschut. Dit voorrecht om een wapen te dragen is nooit afgeschaft en tot op de dag van vandaag dragen veel mensen hier in het zuiden een vuurwapen. Met name jongeren, vaak onder invloed, schieten voor de lol, onder het rijden, hun vuurwapen leeg op de borden….
Ook zijn er onderweg veel kleine huisjes langs de weg te zien. Zoals bij ons soms langs de weg bloemen en soms een kruis of foto staat, zetten ze hier zo’n klein huisje van 35x35cm (ja ik ben een man en let op die details zoals de exacte afmetingen) neer met een olijfolie lampje er in als er hier iemand is overleden. En er staan er veel langs de weg. Rita, onze gids, vertelt dat dit komt doordat er vaak onder invloed te hard wordt gereden en er dodelijke ongelukken gebeuren.
Als Rita daarna ons op de wandeltocht gaat voorbereiden dat er halverwege wachters staan met een ezel voor noodgevallen, zijzelf achter de laatste wandelaars loopt voor noodgevallen, dat de tweede helft van de tocht zo heet is dat je meegebrachte water te heet is om te drinken en gebruikt moet worden om je hoofd te koelen want dat is echt nodig, ga ik het voor mezelf toch even allemaal samenvatten: er rijden dus dronken jongens schietend met pistolen rond, continue rijden mensen zich dood op deze weg en die kloof wandeling is een uitputtingsslag met fatale afloop…..
We zetten desondanks toch door en beginnen aan de tocht. 8 km tussen de bergen lopen maakt je klein en nederig tegenover die steile majestieuze bergwanden. Het is er erg mooi, heel warm, maar door ons alle vier goed te doen en we genieten na afloop van een wel verdiend biertje, cola, cola light en water.
Op de terugweg maken we nog een zwemstop bij een klein dorp met een mooi strand. De zee aan de zuidkust is kouder dan de noordkust. Hier is de Libische zee en omdat die veel dieper is dan de zee bij ons in het noorden is deze wat kouder. Libie is maar 350 km hier vandaan. Tja Libië, wij liggen hier lekker op het strand voor een wel verdiend einde terwijl hemelsbreed 50 km verderop de vluchtelingen in gammele bootjes dobberen in een poging om ook het strand te bereiken maar dan voor een nieuw begin…..
Aantal keer gelezen :801
