Na een oneerlijke strijd, tegen ziekte en ouderdom, is vandaag de moeder van Lizzy, Gloria Schultz van ons heen gegaan. Moeder van 6 kinderen, oma van 11 kleinkinderen. Op 83-jarige leeftijd heeft ze de strijd verloren. Als een nachtkaars is haar leven uitgegaan, vredig maar absoluut. Op 3 April om 10:10 werd haar vlam uitgeblazen door een hogere macht waar wij geen invloed op hebben. Om 10:10 heeft de wereld een vrouw verloren die zichzelf nooit op de eerste plaats heeft gezet. Om 10:10 is een zorgzame vrouw gestopt met zorgzaam te zijn. Om 10:10 heeft de wereld een liefdevolle vrouw minder en is de wereld er net iets minder mooi uit komen zien. Om 10:10 heeft ze de rust gekregen die ze heeft verdiend.
En dan vraag je jezelf af, hoe nu verder ? Het is weer zo’n dubbel gevoel waar je niet veel mee kunt. Verdriet om een moeder die de belichaming is van een zorgzame en lieve vrouw en de berusting die je hebt, omdat het blijkbaar haar tijd was. De berusting ook omdat ze weer terug is bij haar man en haar dochter die ze zo vele jaren heeft moeten missen en ondanks dit gemis de kracht heeft gehad om altijd positief in het leven te blijven staan.
Om 10:10 is haar leven gestopt, maar is haar liefdevolle herinnering gestart in onze gedachten met de dankbaarheid dat we haar hebben mogen kennen en van haar liefde hebben mogen genieten.
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :534
