Tenerife dag 3

Een geluksmomentje
Een moment met gelijk gezinden. Monique en Jessie zijn gaan shoppen en ik zoek een plekje in de stad om Formule 1 te gaan kijken. Ik kies een terras uit lekker in de zon en al snel verzamelen een vijftal Nederlanders zich om mij heen met hetzelfde plan. Heerlijk dat mannen uit Arnhem, Rotterdam, Utrecht en twee uit Spakenburg zich als een nieuwe vriendengroep thuis voelen op dit terras en een gemeenschappelijke passie delen, in dit geval de Formule 1. Heerlijk dat mannen niet meer nodig hebben dan een potje bier en iets van voetbal of auto’s om zich daarmee de koning te rijk te voelen. Onder het genot van drie halve liters ontvouwt de race zich voor onze voeten en haalt Max Verstappen een podiumplaats door 3e te worden.

Voor mij een lekker moment om te ontsnappen aan de vrouwelijke overmacht op deze vakantie. Ik heb de nagels ven Jessie al gelakt, al veel te veel modewinkels gezien en te veel over mijn gevoelens moeten spreken. Monique heeft last van haar maandelijkse beslommeringen en Jessie is veel met zich zelf bezig, dus een beetje mannenpraat doet me goed.

SIAM park.

Het waterpark SIAM waar we naar toe zijn geweest is een succes. Een enorm waterpark met indrukwekkende attracties voor jong en oud. Een stress momentje loopt goed af: een in Nederland geboekte all day ticket lijkt onbekend te zijn bij de Neckermann meisjes. Ze schrijft wel een briefje uit die we aan de kassa moeten afgeven, maar we hebben er weinig hoop op. Gelukkig wordt het bij de kassa goed opgelost dus we kunnen de hele vakantie vrij in het park wanneer we willen.

Toch nog wel een stressmomentje voor mij. Mijn leesbril heb ik altijd in de kraag van mijn shirt zitten. Omdat het verschrikkelijk warm is en we met de voet naar het park zijn gelopen, trek ik mijn shirt uit tijdens het lopen door het park zoekende naar een kluisje voor onze waardevolle spullen. Dan vraag je om problemen. Een man twee dingen tegelijk doen dat gaat niet goed. Als we helemaal aan de andere kant van het park zijn aangekomen merk ik dat ik mijn leesbril niet meer heb. We lopen in de hitte met onze spullen weer helemaal terug in de hoop de bril nog ergens op de grond terug te vinden. Buiten het feit dat het lastig is je bril zonder je bril te vinden, is de kans zowiezo klein hem te vinden. En inderdaad we vinden hem niet. We krijgen het advies bij de informatiedesk te informeren en doen dit, maar de vrouw achter de balie heeft nog niets binnen gekregen. Op dat moment tik ik tegen mijn broekzak en vind mijn bril in mijn eigen broekzak….
Naar mijn mening kan dit twee dingen betekenen: of een van mijn vrouwen heeft de bril gevonden en hem ongemerkt in mijn broekzak gedaan, of ik kan toch twee dingen tegelijk: lopend mijn bril in mijn broekzak steken om daarna mijn mijn shirt uit te doen. Hoe dan ook, zo maak je van een stressmomentje een geluksmomentje.

[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]

 

Aantal keer gelezen :437