1963

Wat een jaar. Op vrijdag 22 november 1963 wordt president John F. Kennedy (1917-1963) van de Verenigde Staten tijdens een rijtour door de stad Dallas in de staat Texas doodgeschoten. Op 3 juni 1963 is paus Johannes XXIII (1881-1963) overleden.

In 1963 introduceert Philips de eerste compact cassettespeler op de consumentenmarkt.
Op woensdag 28 augustus 1963 vindt er in de Amerikaanse hoofdstad Washington DC een demonstratie (The March on Washington) voor rassengelijkheid plaats waaraan ruim 200.000 blanke en zwarte mensen deelnemen. Tijdens deze demonstratie hield Martin Luther King (1929-1968) voor het Lincoln-monument zijn befaamde toespraak met daarin de pakkende zin ‘I Have a Dream’ waarin hij pleitte voor een samenleving zonder rassendiscriminatie, wat een jaar.
In augustus 1963 werd de posttrein van Glasgow naar Londen op spectaculaire wijze beroofd. Er werd maar liefst 2.631.784 pond buitgemaakt. Het brein van de overval Ronald Biggs werd tot 30 jaar cel veroordeeld, maar ontsnapt in 1963 uit een zwaarbewaakte gevangenis.
Wat een jaar: In 1963 werd PSV landskampioen voetbal.
De winter van 1962/1963 is de koudste winter sinds het begin van de officiële waarnemingen in 1901. De elfstedentocht gaat dan ook op 18 januari van start, wat een jaar.

Op 8 maart 1963 besluit Maarten Johan Gerard van Teeffelen het levenslicht te gaan aanschouwen door de warme en veilige baarmoeder te verlaten. Alles om zijn ouders eindelijk te verblijden met een zoon na drie zussen die hem voorgingen. Wat een jaar.

Maar wat is dat nou voor iemand die Maarten? Iedereen heeft een mening over een ander, dat is normaal. Maar klopt dat met hoe je zelf denkt dat je bent? Na 54 jaar zou ik toch moeten weten hoe ik in elkaar steek. Goed, ik denk mezelf te kennen en te weten waar ik goed in ben en waar ik nog in kan verbeteren. Maar kun je ook veranderen? Wil je dat veranderen of moet je accepteren dat je bent zoals je bent? Ik heb van mijn vader geleerd dat de kracht om iets te bereiken in jezelf schuilt. In die zoektocht naar jezelf kom je verrassende talenten tegen. Je moet alleen wel de kans krijgen en als je de kans krijgt die dan ook durven te grijpen om iets te bereiken. Ik heb mijn kansen gehad en de meeste met beide handen aangegrepen. Ik heb een prachtig gezin mogen opbouwen en na het wegvallen van Lizzy wat ons naar de kelder van het leven heeft gebracht, een prachtig tweede gezin er bij gekregen.

Ik heb een bedrijf opgebouwd met heerlijke mensen om mij heen die meer zijn dan collega’s alleen. Vrienden en familie waar je terecht kunt in goede en in slechte tijden. Maar wat gaat er in dat kale koppie allemaal om? Dat is wat Monique mij af en toe voor de voeten gooit: “Waar denk je nou aan?”. “Ik begrijp jou af en toe echt niet!”.

Ja, ik ben een denker. Ik kan urenlang nadenken over allerlei zaken. Ik hoorde laatst hoe effectief dat eigenlijk is om in gedachten tegen jezelf te praten. Als je een vergelijk maakt van het aantal woorden wat gewisseld wordt als er wordt gepraat tussen twee mensen en het praten met jezelf blijkt dit 1300 woorden te zijn per minuut als je met jezelf praat tegenover 200 woorden tussen twee personen. Het is dus zeer effectief en ik doe het graag.

Vroeger was ik een verwend jochie tussen die drie zussen. Als ik mijn zin niet kreeg ging ik huilen, uiterst effectief en terecht dat ik mijn zin dan ook kreeg, je huilt niet voor niets tenslotte. Volgens mijn zussen ben ik ook wel voorgetrokken tov van hun. Dit heb ik niet bewust zo opgemerkt, maar ik kan het me wel voorstellen.

Als tiener was ik veel met techniek en modelbouw bezig. Urenlang knutselen aan modelboten die vanaf tekening tot een 3D model werden omgezet. Heerlijk om te doen en lekker om bij weg te denken. Ik heb een onbezorgde jeugd gehad met zoals iedereen wel een kruisje in ons huisje, maar verder hebben wij ons thuis heerlijk kunnen ontwikkelen. Op school was ik een beetje een pias. Altijd een grote mond en altijd proberen leuker dan de leraar te zijn. Dat was niet verstandig, maar ik kon het niet laten. Doordat mijn punten altijd wel goed waren heb ik er verder geen last van gehad, maar op al mijn rapporten stond wel een opmerking over mijn gedrag. De meisjes vonden mij vroeger altijd wel lief. Maar ik wilde niet lief zijn, ik wilde stoer zijn. De meiden gingen er altijd vandoor met die irritante stoere jongens.
Dat heb ik nooit goed begrepen, maar ik wilde er wel bij horen met wisselend succes.

1963, wat een jaar. Dankbaar voor het leven, gelukkig met het verloop. Zou ik het allemaal anders hebben gedaan als ik het over mocht doen? Nee, ik denk het niet, ik ben wie ik ben en dat moet maar genoeg zijn.

Vandaag is mijn verjaardag en ik proost op jullie gezondheid! Ik wens jullie allemaal het beste toe in goede gezondheid, die mij vandaag in de steek heeft gelaten want mijn hardnekkige verkoudheid laat me maar niet met rust…

[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]

 

Aantal keer gelezen :185