Vanmorgen tragisch vroeg op voor een dagje Hannover. Ik ga de Hannover Messe bezoeken waar een grote internationale beurs gaande is over nieuwe Technologie. Een uurtje of vier rijden door Duitsland waar de tragiek aanhoudt van jarenlang wegwerkzaamheden. Doordat ze in Duitsland werken met jaarlijkse budgetten van de deelregeringen en niet zoals in Nederland met een totaal budget voor de hele klus, stoppen de werkzaamheden als het geld op is en moeten ze maanden wachten om weer door te kunnen. In die maanden is de weg wel afgesloten en heb je er last van.Tragisch is de man die ik bij een stoplicht zie staan. Een man van middelbare leeftijd die staat te wiebelen en met zijn hoofd staat te schudden als hij op de knop probeert te slaan van het stoplicht om over te steken. In zijn linkerhand heeft hij zijn sigaret en een opgefrommelde plastic zak. Rechts houdt hij krampachtig een groot blik bier vast. Het is half tien in de ochtend en hij is stomdronken en nauwelijks in staat om overeind te blijven.
Tragiek als ik even later weer eens een eenzame schoen zie liggen langs de snelweg die zijn eigen verhaal heeft hoe hij hier terecht is gekomen, maar wat we nooit zullen weten.
Op de beurs aangekomen krijg ik na een half uur al enorme pijn in beide hakken als gevolg van een slechte keuze deze ochtend toen ik mijn oog liet vallen op mijn nieuwe schoenen die nog niet zijn ingelopen en mijn beide hakken tot blarens toe zullen gaan martelen.
Tragiek voor de exposanten op de beurs die te weinig bezoekers krijgen en veel te weinig concrete leads om de hoge investering van hun beursdeelname terug te kunnen verdienen.
Een tragisch moment voor Jessie van Boekel als ik langs de Subway rijdt (verse sandwich winkel) en haar een whatsapp stuur met een foto en de mededeling: “Ik ga even een broodje halen”. Een opmerking waarvan ik weet dat ze zo dol is op die sandwiches zodat ze gek wordt van jaloezie.
Rechts de regenbui en links de zon
Tragisch zijn de mensen die in een regenbui zitten terwijl 500 meter verderop de zon schijnt. Een prachtig schouwspel wat ik vanuit de auto minutenlang kan zien omdat het recht voor mijn ontvouwt.
Sommige tragische momenten zijn echter met één pennenstreek op te lossen. De tragiek dat we een jaar moesten wachten voordat de Amsterdam Arena wordt omgedoopt tot de Johan Cruijff Arena is vandaag eindelijk opgelost, eindelijk.
Aantal keer gelezen :92
