Het is een onrustige nacht en Monique lijkt iets hersteld te zijn van de spit. Met moeite het bed uit en stapje voor stapje naar het ontbijt. Als het herstel zo doorzet gaat het goedkomen.
Het gevaar van het gevoel dat het wat beter gaat is dat je overmoedig wordt. Jessie ligt op de grond en Monique stapt over haar been om er langs te gaan. Ze eindigt echter niet achter Jessie maar op Jessie. Omzwikken, corrigeren, terug bij af… Huilend weer terug op bed en de hele dag weer zware pijn….
Vandaag hebben we paardrijden op het programma staan. We laten Monique werken aan haar herstel, Jessie en ik gaan er even op uit. De Manege is een kilometer of 12 verderop in een dorpje. We kunnen het niet vinden. We vragen het onderweg aan de enige mens die we de afgelopen 20 minuten zijn tegengekomen maar veel verder komen we niet. Omdat de naam van de manege lijkt op de plaatselijke golfbaan, proberen we die richting maar. Ook geen geluk, we stoppen bij een geologische centrum om te vragen maar er is niemand, ik bel maar ze spreken geen engels, ik rij een stukje door om om te draaien en ik rij de manege op…….
Het paardrijden is niet wat we verwachten. We verwachten met een eigen paard de omgeving te gaan verkennen, maar het wordt een rondje om de manege waarbij de begeleider het paard met een touw begeleid en we zelf niets hoeven doen. Eerst Jessie, dan ik: “Ik dacht het niet geef ik aan, we wilden liever met een eigen paard de omgeving in”. Het hotel, wat de boeking heeft gedaan heeft blijkbaar aangegeven dat we nooit eerder gereden hadden. Daar zat het probleem, we gaan het morgen weer proberen, maar dan wel de omgeving in.
Terug bij het Hotel moeten we Monique de auto in hijsen want we gaan door. Met moeite lukt het en we zijn op weg. Coimbra is de volgende bestemming. Omdat we op de kamer blijven bestellen geen roomservice zoals gisteren, maar ga ik de omgeving verkennen en op zoek naar iets te eten. Ik vind een mini supermarkt met als ik binnenkom een barretje. Vreemde plaats voor een barretje direct achter de kassa’s. Even later wordt het me duidelijk: een vrouw met 1 voortand en een ondergebit dat zich perfect hierop heeft ingericht: alle tanden behalve op de plek van de boventand, laat ons 10 minuten bij het vlees wachten om onduidelijke reden,
Een zigeunervrouw die zonder pardon een klein kind omver duwt omdat het in de weg staat en de moeder van het kind reageert nauwelijks. Een dronkaard die ruzie staat te maken bij de kassa, dezelfde eentandige vrouw die met 30 euro klein geld, echt klein geld de hele kassa rij 10 minuten ophoud.
Als je zoveel taferelen in je supermarkt hebt zou ik ook een barretje maken.
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :155
