Wat ga je doen als je hebt geraft in de natuur van Sri Lanka? Juist, dan ga je de volgende dag naar het hoogste en koudste punt in Sri Lanka. Een stevige trektocht van bijna 10 km van 2000 naar 2500 meter hoogte. Eindbestemming is the Worlds End, een diepe ravijn ontstaan toen de continenten miljoenen jaren geleden uit elkaar dreven. Een stevige wandeltocht waarbij ik na 2 km door mijn enkel zwik. Het lijkt mee te vallen want ik kan de tocht uitlopen. De volgende dag wel wat pijn en wat opgezet, maar het gaat. Een prachtige natuur trekt aan ons voorbij als we de tocht volbrengen.
Na de tocht reizen we verder per trein naar onze volgende bestemming. Het is 13:30 als we de overvolle trein ingaan en ons tussen een internationaal gezelschap voegen van locals en westerlingen. We moeten staan omdat de trein te vol is. Schoolkinderen maken muziek en zingen in een van de aangelegen wagons. Om de paar minuten komen er handelaartjes voorbij met snacks en etenswaren. Deze trein is al 6 uur onderweg vanuit Colombo, maar de trein gaat dan ook niet meer dan zo’n 50 km per uur. Prachtige vergezichten als de trein zich door het Srilankeese landschap voortbeweegt.
Het lijkt hier toch wel op een grote dierentuin. We hebben in de vakantie tot nu toe olifanten gezien, apen, bizons, varanen, kameleons, herten, een stekel van een stekelvarken en een bruin ding met veel haar dat 40 cm lang is.
De dag er na doen we een zogenaamde soft trekking. Een rustige wandeling van 2 km die aan het einde een km of 7 blijkt te zijn geweest. We worden door een locale vrouw door het boerenlandschap geleid en halverwege gaan we bij haar thuis in het dorp thee drinken. Ze woont daar met haar 92 jarige vader en haar dochter van 14. Ze is naast gids ook lerares bij haar thuis. We lopen tussen de bergen over de landerijen van de boeren en door de dorpjes. Door prachtige natuur en iedereen die ons vriendelijk aankijkt alsof we een toeristische attractie zijn. Ik denk dat we dat voor hun ook wel zijn. We laten het gelaten over ons heenkomen als we aan het einde van de trekking getracteerd worden op een heerlijke lunch.
Een bezoek aan de grootste theefabriek besluit onze dag. Onderweg stoppen we nog even omdat er twee community hondjes wat zielig langs de weg zitten. Duidelijk ondervoed geeft de gids ze wat brood wat nog over is en koekjes die we speciaal voor de honden onderweg hebben gekocht.
We zijn over de helft, de groep nog steeds bij elkaar en nog geen ongetogen woord gevallen. Een leuk gezin ontmoet uit Eindhoven die ongeveer dezelfde route volgen en waar we zo nu en dan mee optrekken. In Kandy nam Kayleigh de leiding om ons in de stad rond te touren samen met Kenny. Brian zorgt voor de entertainment bij de achterblijvers in de groep tijdens de wandelingen, Joyce is soms wakker en Jessie is al blij als ze wifi heeft. Monique houdt de boel in de gaten en ik hou Thilak de gids in de gaten. Jeffrey houdt de stemming er in dus ieder doet zijn ding. Een groep met verschillende karakters en interesses reizen door een land met verschillende geloven en bevolkingsgroepen. Een prachtige groep in een prachtig land, dat is mijn rijkdom.
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :108
