Via een slingerende weg zetten we onze reis voort door de bergen van Sri Lanka. Tussen de honderden theevelden waar duizenden van oorsprong Zuid Indiase plukkers hun zware werk doen. We passeren dorpjes waar de winkeltjes bijna op straat staan en mensen kriskras de wegen oversteken. Onderweg een een vrachtwagen met twee olifanten erop die waarschijnlijk onderweg is naar Kandy waar over een aantal dagen een groot festival begint waar honderden rijk versierde olifanten zullen paraderen.
Langzaam verdwijnen de bergen achter ons en komen we weer in de lager gelegen warme gedeeltes van Sri Lanka. Rijdend langs gigantische rijstvelden, bananen plantages en kokosnoot boomgaarden. Langs de weg vrolijk gekleurde standjes met allerlei lekkernijen die we ivm het strakke tijdsschema en onze fragile westerse weerstand tegen het eten langs de weg, aan ons voorbij laten gaan. Het blijft bij het eten van een verse Mango die Thilak heeft gekocht toen we even stopte om een mooie waterval te bekijken.
Ik denk in de bus nog even terug aan een paar dagen geleden toen we in een stadje overnachtten in een nog authentiek Brits gebleven stadje. We sliepen hier een nacht in een voormalig landhuis wat meer een Bed & Breakfast lijkt. Het heeft slechts 5 kamers waar wij er drie van bezetten. Het personeel aldaar is extreem formeel. Er werd ons medegedeeld dat er in dit hotel geen alcohol wordt verkocht. Omdat we bij het eten graag een wijntje wilde drinken kopen we in de nabijgelegen supermarkt een flesje rode wijn en een paar biertjes. Als ik de fles wijn wil openen vraag ik een opener. De medewerker neemt daarop de hele fles over en verzoekt me te gaan zitten. Hij komt terug met de fles omhuld in een doek om de wijn op temperatuur te houden en opent de fles. Hij laat de fles wat ademen en giet een bodempje in het glas dat hij in zijn handpalm langzaam op temperatuur laat komen. Ik moet de wijn zelfs voorproeven en goedkeuren alvorens hij hem doorschenkt. We hebben het hier over een flesje wijn van drie euro die we niet bij hem hebben gekocht maar in de supermarkt en als de wijn niet goed zou zijn hij dit niet kan oplossen. Als een lakei blijft de goede man met beide handen op zijn rug bij ons staan en zelfs de poging om het dopje van ons flesje water los te draaien wordt direct de kop ingedrukt als hij aansnelt en zegt: “No no let me do it”. Aan de ene kant genant, aan de andere voelen we ons de koning re rijk.
Na een verfrissende duik in het zwembad van het hotel is de middag ingeruimd voor een Jeep safari op zoek naar luipaarden in het Yala National Parc. Alsof je in Afrika bent, dezelfde omgeving, hetzelfde landschap. We zijn benieuwd. Het zal uiteindelijk een 4 uur durende rit in de brandende zon, maar we worden verwend met prachtige beelden van drinkende olifanten, badende waterbuffels, krokodillen, apen, herten, een everzwijn, varanen en prachtige vogels zoals ooievaars, mariboe’s, ijsvogels, parkieten en anderen. Op een gegeven moment zien we uit de bosrand een stuk of zes herten komen. Van die mooie bambi hertjes. Een meter of dertig later zien we een luipaard uit dezelfde bosrand komen. Ons hart slaat over en we slaken een kreet van opwinding in de Jeep. Het sluipende dier zien we ver weg zich langzaam naar links draaien in de richting van de hertjes. Langzaam wordt het profiel van het dier zichtbaar als het majestieuze roofdier zich in haar volle pracht aan ons zal tonen. Wat we dan zien zal ons lang bij blijven. Kak, het is ook een hert en geen luipaard….
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :185
