Een makkelijke manier om een stad snel te leren kennen is met een Hop-On Hop-Off bus te gaan. Zo ook wij sluiten ons aan bij deze beproefde toeristische attractie. Met een live gids worden we door de stad geleid vol humoristisch commentaar van de gids. Mikal heet hij en hij komt uit senegal. Hij maakt af en toe leuke grapjes, maar zelf lacht hij nog het hardst om zijn eigen grapjes. In het begin heeft hij nog een paar schaterlachende toeristen achter in de bus als dankbaar publiek, maar als die uitgelachen zijn, zet hij stug zijn conference voort en zijn we blij als de rit voorbij is. Wel een paar leuke feitjes opgepikt tijdens de rit, bijvoorbeeld hoe Wallstreet aan haar naam komt. Toen de Nederlanders namelijk hier als eerste New Amsterdam stichtten, hadden ze een verdedigingsmuur gebouwd van de Hudson rivier helemaal naar de andere kant van New Amsterdam. Jaren later werd de muur afgebroken en de weg die daarma overbleef werd Wallstreet genoemd.
Wat ik ook niet wist en eigenlijk wel logisch is als je het weet, die ijzeren trappen, die aan de voorzijde van veel panden nog steeds zitten in New York, waren bij gebrek aan liften en binnentrappen, de enige manier om in je huis te komen.
De sfeer in de groep is nog prima en we hebben het prima naar onze zin. De zusterliefde ontaard zo af en toe in een tweestrijd waar ik als scheidsrechter tussenbeide moet komen maar ik zal Maarten niet zijn als ik het vuurtje af en toe voed met wat olie in de vorm van een scherp geplaatste opmerking.
Na de busreis willen we (nou ja, ze) wat gaan shoppen en omdat het wat begint te regenen, gaan we op zoek naar een Mall. Omdat die wat ver weg is, zakken we af naar de Metro. Onze eerste ervaring met een van de grootste ondergrondse van de wereld. De ervaring is zodanig dat we het gevoel hebben in een gigantische fohn terecht te komen zo’n warme wind waait er door de tunnels. Voor de rest een perfect openbaar vervoersmiddel waar we nag vaak gebruik van zullen gaan maken.
De Mall is vlakbij ground zero dus na het shoppen wat weer niks heeft opgeleverd, begeven we ons naar het indrukwekkende 9/11 monument en het museum. Prachtig hoe Amerika dit als eerbetoon heeft gebouwd. Indrukwekkend en stil wordt je er van als je langs al die namen loopt waaronde een aantal zwangere vrouwen die zijn omgekomen. Mooi ind ik ook dat het museum op de fundering van de towers is gebouwd.
Het blijft een bijzondere stad. Een stad waar de wietlucht wordt afgewisseld met die van de hotdog standjes. Een stad waar vreemde mensen niet vreemd meer zijn. Een dure stad waar armoede en rijkdom bij elkaar wonen. Een stad met ontzettend veel Macdonalds, wel wat minder dan ik dacht toen ik op de kaart keek die we bij hebben. We waren op zoek naar Metro stations en ik kon ze niet vinden. De meiden komen ook mee kijken en wijzen ze zo aan. Ik zeg: “Nee dat zijn Macdonald vestigingen”. Ze kijken me aan of ik dat nou echt meen om me daarna keihard uit te lachen. Ja, zo zijn ze, keihard.
We sluiten de dag af met een adembenemend uitzicht over de stad in het donker vanaf het dak van het Rockerfeller Center.
[jetpack_subscription_form title=”Abonneer je op mijn Blog via E-mail”]
Aantal keer gelezen :66
